“Kendi payıma ben dünyayı rüyalarımla keşfetmeye çalıştım.”
(s.55)
“Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı,
susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden
daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara
sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazen o kerteye varıyordu ki,
kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve sefadan, lezzet ve şehvetten bir alem
kurup, keder ve ızdırap fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlardı.”
(s.90)
“Her insan şu ya da bu şekilde dünyayı okumalıydı.” (s.91)
"Ateş dediğimiz güç nasıl ki odunla beslenirse akıl da
bilgiyle beslenir." (s.152)
''Düşündüğüm için ben var değilim, sizler varsınız. Sizler
benim zihnimdeki düşüncelerden ibaretsiniz.'' (s.190)
“Sana karşı hissettiklerimi anlatmama imkan yok. Bir duygu,
anlaşılamıyorsa, duygu değildir zaten.” (s.216)
“Ah! Keşke dünyayı da senin gibi seyredip, senin ona
baktığın gibi bakabilseydim! Oysa ben ona bir güç malzemesi olarak bakıp onda
kendi karanlığımı gördüm.” (s.217)
"Hoşçakal sevgili, biricik düşüm.” (s.237)
