“Özgür olmasını bilmek hiçbir şey değil, güç olan özgür olduğunu bilmektir.” (s.21)
“Bana öyle geliyordu ki, o zamana dek çok düşündüğüm için o
kadar az hissetmiştim ve sonunda da şuna şaşıyordum: Duyum bir düşünce kadar
güçlü oluyordu.” (s.44)
“Aşkın bir tepe noktası vardır ki tektir ve ruh ileride bunu
aşmak için boşuna çırpınır; mutluluğunu yeniden canlandırmak için harcadığı
çaba ruhu yıpratır; mutluluğu, mutluluğun hatırası kadar baltalayan bir şey
yoktur.” (s.67)
“İnsanların en güzel eserleri acılı eserler olmuştur hep.
Mutluluğun nasıl bir hikayesi olabilir ki? Mutluluğu hazırlayan, sonra da yıkan
şeylerden başka hiçbir şey anlatılamaz.” (s.72)
“Hepsi birbirine benziyor. Her biri ötekilerin yaptığını
yapıyor. Biriyle konuştum mu, hepsiyle konuşmuşum gibi geliyor.” (s.92)
“Ölüler arasından gelmiş biri kadar yabancı kalıyordum
başkalarının arasında.” (s.93)
“Kültür önce kanlı canlı, çok sağlıklı olunduğunu gösterir,
sonra donar, sertleşir, aklın doğayla kurduğu kusursuz bağıntılarına karşı
koyar, yaşam devam ediyormuş gibi gözükür ama bunun altında yaşamın eksilmesini
gizler, huzuru kaçmış aklın içinde sararıp solduğu kını meydana getirir, akıl
bu kının içinde ışıksızlıktan solar, sonra da ölür. En sonunda düşüncemi bir
sonuca bağlayarak, kültür hayattan doğar, hayatı öldürür diyorum.” (s.94)
“Bırakalım başkaları da haklı çıksınlar. Başka hiçbir şeye
sahip olmamanın verdiği üzüntüyü bununla giderirler.” (s.95)
“Kimse kendine benzemiyor. Herkes bir kalıp seçiyor, ona
özeniyor; tamamıyla seçilmiş bir kalıbı kabulleniyor. Bununla birlikte,
insanoğlunda okunacak başka şeyler var, buna inanıyorum. Cesaret edemiyorlar.
Sayfayı çevirmeye cesaret edemiyorlar. Taklit kanunları; ben bunlara korku
kanunları diyorum. Kendilerini yalnız bulmaktan korkuyorlar, ama kendilerini
hiç bulamıyorlar. Bu ahlaki agorafobi bana iğrenç geliyor, korkaklıkların en
kötüsü bu. Oysa insan hep yalnızken yaratmıştır. Ama burada yaratmak isteyen
kim? İnsanın kendi içinde ayrı, farklı hissettiği şey, ender sahip olunan
şeyin, herkese kendi değerini sağlayan şeyin ta kendisidir; işte bunu yok
etmeye çalışıyorlar.” (s.103)
“Mutluluk hazır bir şey değildir. Herkes kendi
şekillendirir.” (s.107)
“Başkalarının ibadette aşırıya kaçarak imanlarını
coşturdukları gibi, bende aşkımı geliştirdim.” (s.133)
“Onu, ender bulunan bir zorluk gibi sevmek isterdim.”
(s.137)
“Anıları mutsuzluk yaratır.” (s.148)
