Geçen gece masada oturan bir adam bana, "oyuncu olamazsın sen boyun çok uzun" demişti.
Ben de kendi kendime, "beni hiç tanımıyor" demiştim.
....
Dünyanın en utangaç canlısıydım. Ama içimde hiç durmayan bir aslan vardı.
....
Özlemini duyduğum hiçbir mutluluğu asla anlamadım.
....
Çok kederli ve çok yalnız bir çocuktum. Sanırım konuşabildiğim kişilikler yarattığım için kendimi kurtarabildim.
Çünkü okulda müthiş utangaçtım ve herkesten utanırdım. Etrafımda bütün bu hayali kişilikler olduğunda onlarla konuşabilirdim.
Onlar da istediğim gibi cevap verirlerdi. İşte böylece artist oldum, eskiden yaptığım işin bu olduğunu bilmeden.
....
Bütün yaralar iyileşir.
....
Hiç kimse, ne Amerikan senatosundaki siyasetçiler, ne basın, ne de kilise... Benden başka kimse, bana nasıl yaşayacağımı söyleyemez.
....
Eğer oyunculuğumu benden alırsanız ölürüm.
Jag ar Ingrid, 2015