“Kafa
hala sağlamken, bedenin insanı bırakıp gitmesi korkunç bir şey.” (S.de B.)
(s.117)
“Ölümü
bizi ayırıyor. Ölümüm bizi birleştirmeyecek. Bu böyle. Yaşamlarımızın o kadar
uzun bir süre uyumlu gidebilmiş olması bile çok güzel bir şey.” (S.de B.) (s.162)
“Aslında
zeka bir gerekliliktir.” (Sartre) (s.216)
“Herhangi
bir üstünlüğüm olduğunu sanmıyorum. Benim üstünlüğüm, iyi oldukları ölçüde
kitaplarımdır; ama bir başkası da kendi üstünlüğüne sahiptir; bu onun için
kışın bir kahvehanenin kapısında sattığı bir külah sıcak kestane kebabı
olabilir; herkesin kendince üstünlüğü vardır, bense bunu seçtim.” (Sartre)
(s.217)
“Edebiyat
benim için her şeyden önce anlatmak oldu. Güzel hikayeler anlatmak.” (Sartre)
(s.270)
“Anlatmak,
bu bambaşka bir şeydi. Sözcüklerle yaratmaktı bu.” (Sartre) (s.270)
“S.de
B.- Hiçbir zaman hiçbir şeyi onur saymadınız.
Sartre - Gerçekten öyle. Kendimi bana
sunulabilecek onurların üzerinde sayıyordum, çünkü soyuttular, hiçbir zaman
beni ilgilendirmediler.” (s.337)
“Hiyerarşi
insanların kişisel değerlerini yıkan bir şeydir. Üstünde ya da altında olmak
saçma şeydir.” (Sartre) (s.338)
“Öteki
insanların da benim kadar gururlu olmamasına aklım ermez, çünkü gurur denen bu
şey bana bilinçli hayatın, toplum halinde yaşamanın, doğal, yapısal bir çizgisi
gibi gelmektedir.” (Sartre) (s.339)
“S.de
B.-Dostluklarızın çoğu dargınlıkla sona ermiş bulunuyor. Niçin bunlar böyle
oldu?
Sartre – Darılmanın bana dokunan bir yanı
yoktur. Bir şey ölmüş demektir, hepsi bu.” (s.367)
“İşin
aslına bakarsanız ben hiçbir zaman paramı kazandığım izlenimini edinmedim.
İşimi yapıyordum, bu yaşam demekti. Sonra da her ay başında bana para
veriyorlardı.” (Sartre) (s.454)
“Yirmi
yaşımdayken apolitik bir insandım. Bir sosyalist-komünist olarak ve insanlar
için belli bir siyasal yazgı düşünerek bu işi bitiriyorum. Bana öyle gelir ki
apolitizmden asıl anlamda politizme geçmek başlı başına bir hayat demektir.”
(Sartre) (s.499)
“Geçmişimi
şimdinin boynuna asmam. O kendisi oraya asılır, kuşku yok.” (Sartre) (s.549)
“Kendimi
hiçbir zaman çok genç hissetmemişimdir.” (Sartre) (s.554)
