“Kendi kendimeydim. Kendi kendime konuşuyordum. Yalnız
yaşayanlar çoktan iki kişi.” (s.8)
“Nasıl fırtınaydı, içtikçe içtikçe insanları sevmek. Tek
tek kadınları, tek tek bu adamları. Gidip sarılmak, yarın her şey iyi olsun.”
(s.19)
“Sönmüş bir şeydi yaşamak. Senin de küçük ışıkların tek
tek sönecek. Sönmüş bir şey hayat. Senin de yıldızların tek tek...” (s.25)
“Yağmurlu akşamlar değil, yağmur akşamları. Daima tek
başımızayken...” (s.101)
