“Sanki burası herkesin unuttuğu bir yerdi ve kar sessizce
dünyanın sonuna yağıyordu.” (s.16)
“İnsan en çok aşık olduğu kişiyi tanır. Kendim gibi
içeriden hissediyordum onu.” (s.90)
“Yalnızlık, bir gurur sorunudur; kendi kokusunun içine
mağrur bir şekilde gömülür insan.” (s.132)
“Hepimizin hayatta istediği bir şey, asıl bir şey vardır
değil mi?” (s.141)
“İlk anda olmasa bile ilk on dakikada bir kadın, bir
erkeğin kim olduğunu, en azından kendisi için ne anlama gelebileceğini, onu
sevip sevemeyeceğini derinden sezer.” (s.232)
“Aşk zaten her şeyi söyleyebilme isteği değil miydi?”
(s.259)
“Bendeki eksikliğin bazen yalnız sen değil, bütün dünya
olduğunu düşünüyorum.” (s.272)
“Ben çok mutluyum şimdi. Kahraman olmak istemiyorum.
Kahramanlık düşü, mutsuzların tesellisidir. Zaten bizim gibiler kahramanlık
yapıyorum diye ya birilerini öldürür ya kendilerini.” (s.323)
“Mutlu olmakla yetinen mutlu olamaz, bil bunu.” (s.364)
“Bir kadın gurur kırıldığı için değil, ne kadar gururlu
olduğunu göstermek için intihar eder.” (s.413)
“Bana göre romanlar, insanlar hakkında ahlaki yargılar
vermek için değil, onları anlamak için yazılır.” (s.458)
