“Başlayan ama bitmeyen öyküler dünyasında yaşıyoruz.”
(s.10)
“Her vazgeçilen seçenekte, geriye kalan da kendi içinde
çatallanır.” (s.15)
“Bütün öykülerin vardığı sonuç şudur: İnsan tek bir hayat
yaşar; tek bir tane, dokunmuş olduğu ipliklerin seçilemediği keçeleşmiş
battaniye misali, hayat tekdüzedir, kendiyle aynıdır.” (s.112)
“Evin, okuduğun mekan olarak bize kitaplarının hayatında
tuttuğu yer hakkında bir şeyler söyleyebilir, bunlar senin dış dünyayı
kendinden uzak tutumak için kullandığın bir kalkan mı, uyuşturucu misali içine
battığın bir hayal mi, yoksa dışarıya kitaplar aracılığıyla boyutlarını
genişletmek ve çoğaltmak istediğin dış dünyaya uzattığın bir köprü mü?” (s.114)
“Sen daima olası senlerden birisin.” (s.148)
“Okumak yalnızlıktır.” (s.148)
“İki kişi bir arada okuduğunda bile insan yalnız okur.”
(s.148)
