“Uyumak için ilaç aldığınızda yitirdiğiniz ilk şey
rüyalarınızdır.” (s.13)
“Tanrıya inanmak isterdim. Bir inanabilsem, bu, benim
için diğer her şeyden iyi olurdu. Tanrıya inanabilsem ferahlayabilir,
rahatlayabilir, güven duyabilirdim. Korkusuzluk mümkün olurdu! Sonsuzluk benim
olurdu!” (s.14)
“Aslına bakarsan her diyalog ruhun kurtuluşu hakkında
derin bir sohbete dönüşebilir.” (s.31)
“Kendimi toplumdan soyutladığımı mı düşünüyorsun? Tabii
ki soyutluyorum kendimi toplumdan. Topluma ne kadar yabancı olduğumu sürekli
hissetmemek için bulabildiğim tek yol bu benim.” (s.38)
“Beni, inananlar ateist yaptı.” (s.146)
