“Ben ruhumla değil, bacaklarımla kaçtım. Ruhum hala onun
peşinde.” (s.128)
“Delilik, şüphesiz aptallıktan iyidir. Delilik, var olmuş
bir zekanın yok oluşudur; aptallık, var olmamış bir zekanın var olmamaya devam
edişidir. Deliliğin hiç olmazsa mazisi şanlı, aptallığın şerefli bir tarihi
bile yok.” (s.131)
