16 Şub 2015

Ansikte mot ansikte

Yaşamda kendi haline bırakılması gereken anlar vardır.

....

Bildiğimiz korkulardan daha az korkarız. En kötüsü bilinmeyenlerdir.

....

-Gerçek olduğumu hissetmem için, birinin bana ulaşmasını bekliyordum.Gerçek olup, bunu tekrarlamak istiyordum.
-Gerçek demekle neyi kastediyorsun?
-Bir insanın çıkardığı sesi duymak ve bu sesin sahibinin en az o ses kadar güzel olduğunu bilmek.
 Birinin dudaklarına dokunmak ve saniyenin binde biri kadar sürede dudaklarının birine ait olduğunu bilmek.

....

Kapıda durup, iki yaşlı insanın birlikteliğine baktım. Ayrılmaları gereken gizemli noktaya yavaş yavaş yaklaşmalarına.
Şerefi ve tevazuyu gördüm. Ve bir an için, sevginin her şeyi kapladığını fark ettim. Hatta ölümü bile...

Ansikte mot ansikte, 1976