13 Oca 2014

Yusuf Atılgan - Aylak Adam

“Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyor?” (s.11)

“İnsanlardaki her duygu, bir renktir.” (s.20)

“Seni, içinin demir parmaklıklarından azad edeceğim.” (s.21)

“Ne yapsın insan, kaldırıp denize mi atsın kendini?” (s.64)

“Nasıl kolayca söyleyiveriyor bunu. Sevmek! Kelimelere herkes kendine göre bir anlam, bir değer veriyor galiba. Bu değerler aynı olmadıkça iki kişi iki ayrı dil konuşuyorlarmış gibi olmuyor mu?” (s.72)

“Bu gece ışığı yakıp bacaklarına baktım. Pek mi güzeldiler? Ne var onlarda? Bunu, bana ondan başka kim açıklayabilir? Neden soramıyorum? Öperken gözlerini görebilsem! Yalnız saçlarını görüyorum.” (s.115)

“İnsanları yalan söyledikleri zaman dinlemeyi severim. Olmak istedikleri, olamadıkları kişiyi anlatırlar.” (s.124)

“Gerçek olan içimdeki bu boşluk mu? Değil! Bir şey var, ama eksile eksile var.” (s.128)